بنیادگرایان طالبان در افغانستان اکنون سالهاست که در هر بزنگاهی، تمامی سرمایه سیاسی خود را تنها در یک سبد ریختهاند. فرقی نمیکند اگر سربازان آمریکایی راه خروج از افغانستان را درپیش گیرند، انتخابات ریاستجمهوری کشور را در بنبستی چندین ماهه فرو برد یا خلیفه خودخوانده و مرئی داعش، شبهنظامیان طالبان را جذب خود سازد؛ ساختار رهبری طالبان تنها بر یک نکته تأکید دارد: ملا محمد عمر، رهبر امارت اسلامی افغانستان که از سوی وفادارانش با لقب امیرالمومنین یاد میشود، همچنان زنده است و بر تمامی فعالیتهای جهادی طالبان نظارت دقیق دارد. اما شبح نامرئی ملاعمر و گمانهزنیهای گاهوبیگاه پیرامون مرگ او حتی حوصله پیروان او را نیز سر برده است؛ چنانکه یکهفتهای است باوجود چشمانداز برقراری صلح با دولت وحدت ملی افغانستان، شاخهای انشعابی از طالبان پیشقدم اعلام خبر مرگ رهبر این گروه بنیادگرا شده است. جنبش اسلامی محاذ فدایی افغانستان که مخالف سرسخت مذاکرات صلح با کابل است، درحالی هفته گذشته از کشتهشدن ملاعمر در نزدیک به دو سال پیش خبر داده بود که گزارشها حکایت از آن دارند مقامات پاکستانی نیز، که در مذاکرات صلح نقش میانجی را بر عهده دارند، خبر مرگ رهبر طالبان را به اطلاع مقامات دولتی افغانستان رساندهاند. دولت پاکستان در شرایطی مدعی شده است که ملاعمر قریب به دو سال پیش بر اثر بیماری سل درگذشته است که یکی از وزرای سابق امارت اسلامی افغانستان نیز، که امروزه نقشی مهم در شورای رهبری این گروه دارد، ادعای مقامات پاکستانی را تأیید کرده است. او که بهشرط عدمافشای نام خود با یک خبرگزاری پاکستانی گفتوگو کرده، اعلام داشته جسد ملاعمر پس از شناسایی توسط پسرش، دوسالو چهار ماه پیش در خاک افغانستان و در نزدیکی مرز پاکستان دفن شده است. این درحالی است که ظفر هاشمی، معاون سخنگوی دولت، ضمن تأیید دریافت گزارشهایی مبنیبر مرگ ملا محمدعمر، اظهار کرده گزارشهای دریافتی اعتباری نداشته و دولت کمیتهای حقیقتیاب برای بررسی صحت این ادعاها تشکیل داده است. با تمام این اوصاف و در شرایطی که مرگ ملاعمر و چگونگی آن، همچون همیشه محل تردیدهای فراوانی است، به نظر میرسد خلأ قدرت احتمالی در ساختار رهبری دوپاره طالبان، قادر خواهد بود بهراحتی آینده مذاکرات صلح با دولت وحدت ملی را در هالهای از ابهام فرو برد. اگر بیانیه دو هفته پیش ملاعمر مبنیبر حمایت همهجانبه او از حق مشروع طالبان در بهرهگیری از تمامی مسیرهای قانونی برای برقراری صلح، فارغ از صحت و سقم آن، به فضای مذاکرات صلح، که اولین دور آن در ابتدای ماه جاری میلادی برگزار شده بود، رنگی از امید بخشید، اکنون خبر مرگ احتمالی او طرفین را از میز مذاکرات به پشت درهای بسته بازگردانده است. کابینه وحدت ملی درحالی در هفته گذشته جلساتی با محوریت بررسی تبعات مرگ ملاعمر تشکیل داده است که گفته میشود شورای رهبری طالبان روز گذشته بهمنظور انتخاب رهبر آتی این گروه گردهم آمده است. رهبران طالبان در حالی سرِ آن دارند تا پیش از برگزاری دور بعدی مذاکرات صلح در پاکستان و تا پایان ماه جاری میلادی، جانشین رهبری را معرفی کنند که برای نزدیک به ٢٠ سال، هدایت این گروه را برعهده داشته است و زمزمه کشتهشدن او از دو سال پیش به این سو، طالبان را به سه شاخه مجزا تقسیم کرده است؛ چنانکه امروز بدونشک قدرت چانهزنی رهبران موافق، مخالف و بیطرف طالبان نسبت به مذاکرات صلح با کابل، نقش بسزایی در تعیین جانشین رهبر شوخ طالبان خواهد داشت. در این میان، گمان میرود گزینههای رهبری آتی طالبان از سه مورد تجاوز نکند: ملابرادر آخوند، معاون پیشین ملاعمر که هنوز آزادی او از زندان پاکستان محل تردید است؛ ملا اختر منصور که بهگفته سخنگوی شاخه مخالفان صلح، مسئول قتل ملاعمر بوده است؛ و ملایعقوب، فرزند ارشد ملاعمر که سن اندکش مانع بزرگی بر سر راه انتخاب او بهشمار میآید.