شعر وهابی های جاعل از مهدی پور

«وهابی های جاعل»

قبولم  گر  کند  زینب (س)  به سربازی                      به   سر   آیم   و   سر بازم   در  این   بازی

حرا می  های     تکفیری    و  ترک   تاز                     حرم   را  صید  خود  دانند  چو  یک  تازی

بداند   خصم   دون، ساکت  نمی  ماند                      لرستانی       و      ا یلامی     و    اهوازی

کجا    جان   می  برد  داعش  ز گردانی                     خراسانی     و     کرمانی     و    شیر ازی

حلب    مانند  خونین  شهر  ایران شد                       سلیمانی،     جهان    آرا      و      خرازی

  اگر    ایران   من  صبرش  شود  لبریز                        پشیمان    می کند   داعش   ز شهنا زی

سعودی ها چه  می دانند ز چمران ها                        سه صفرش می کند  قاسم  در این بازی

قطر چون  کفتری  در عمق  چاهیست                       چه     داند      کفتری   ا ز    باز     پروازی

قطر چون  قطره ای  در دشت دنیاست                        و   ایران    خفته   شیری   با   سر افرازی

نصیحت    کن   تو     آتا  ترک  عثمانی                      مشو  هم  کاسه  با  داعش  که می بازی

علی  مولا،  علی  والی،  علی  حیدر                       فقط   با  یا   علی ( ع)   میدان  نمی بازی

و   می  رانم   وهابی های   جاعل  را                        ز  موصل   تا     حلب ،   درعا   و   بنغازی

شاعر: نجف{کاوه) مهدی پور