جیمی کارتر: باید با ایران رابطه برقرار کنیم

جیمی کارتر: آمریکا جنگ افروز شماره یک

 جهان است/باید با ایران رابطه برقرار کنیم

تهران- ایرنا- جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا با بیان اینکه آمریکا کشورجنگ افروز شماره یک جهان است، ازعملکرد جان کری درمقام وزارت امورخارجه این کشور تمجید کرد وگفت: آمریکا باید با ایران رابطه داشته باشد.

به گزارش پایگاه اینترنتی مجله تایم، سی ونهمین رئیس جمهوری آمریکا درگفت وگویی با این مجله خاطرنشان کرد: اگر به سابقه آمریکا نگاه کنید می بینید که اززمان تاسیس سازمان ملل پس ازجنگ جهانی دوم تاکنون آمریکا تقریبا همواره درجایی مشغول جنگ بوده است. ما در حدود 30 کشور آغازگر جنگ بوده ایم.
کارتر 89 ساله دربخش دیگری ازاین گفت وگو، درباره آینده روابط ایران وآمریکا و احتمال اتحاد بین دو کشور گفت: حتی پس ازپیروزی انقلاب اسلامی وسرنگونی شاه ایران، من فورا' دولت ایران را به رسمیت شناختم ودیپلماتها را به ایران اعزام کردم؛ بله فکر می کنم باید روابط را دوباره برقرار کنیم.
وی افزود: حتی اگر نتوانیم روابط کامل دیپلماتیک داشته باشیم ، بطور حتم می توانیم به توافقی برسیم که بتوانیم طبق آن ازمناقشه نظامی جلوگیری کنیم.
رئیس جمهوری اسبق آمریکا درباره اقدامات دیپلماتیک جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در خاورمیانه گفت: به گمانم کری اقدامات قابل ملاحظه ای انجام داده و بسیار او را ستایش می کنم.
وی خاطرنشان کرد که از طریق پست الکترونیک با کری در تماس است و نظرات خود را با او در میان می گذارد.
کارتر درخصوص اینکه چه توصیه هایی به کری می کند، گفت: نمی خواهم پیام های خودم برای کری را افشا کنم اما از او خواسته ام از قوانین دیرینه بین المللی منحرف نشود .
وی افزود: براساس تجربه خودم می گویم بهترین راهی که آمریکا می تواند میانجی صلح باشد این است که رئیس جمهوری بطور عمیق وارد کار شود.
کارتر همچنین ازعملکرد هیلاری کلینتون درزمان تصدی وزارت امورخارجه آمریکا انتقاد کرد وگفت: کلینتون اقدام زیادی برای صلح انجام نداد واین موضوعات مهم وحساس با آغاز وزارت جان کری مطرح شد.
کارتر درپاسخ به پرسش که برخورد او دربرابر ولادیمیر پوتین چگونه می بود، گفت: اتفاقا در زمان ریاست جمهوری من هم چنین مسائلی رخ داد. درکریسمس سال 1979 (لئونید) برژنف دستور اشغال نظامی افغانستان را صادر کرد. من درآن زمان درست همانطوری عمل کردم که آمریکا اکنون دربرابر تصرف شبه جزیره کریمه توسط روسیه، عمل کرده است.

عادل الجبیر: جزایر "تیران" و "صنافیر" متعلق به عربستان است

خبرگزاری میزان- وزیر امور خارجه دربار نلفتی سعودی گفت: مصر
دو جزیره "تیران" و "صنافیر" را اشغال نکرد و "انور سادات" رییس
جمهور اسبق این کشور گفته بود که این دو جزیره متعلق به عربستان است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان به نقل از "الیوم السابع"، عادل الجبیر افزود: در آن زمان ملک فاروق پادشاه مصر بود که از پادشاه عربستان حفاظت از این دو جزیره را خواستار شد و هیچ اختلافی میان آنان رخ نداد و در این زمینه می توانید به اظهارات "عصمت عبدالمجید" وزیر خارجه اسبق مصر درباره این دو جزیره رجوع کنید.

الجبیر ادامه داد: انور سادات (رییس جمهوری وقت مصر) گفته بود که این دو جزیره، سعودی بوده و منافع مصر و عربستان در این زمینه مشترک است، همچنین دو جزیره تیران و صنافیر پس از اشغال در سال 1967 در چارچوب پیمان کمپ دیوید گنجانده شد، ما مثل هر کشور دیگر خواستار ترسیم مرزهای آن هستیم، این کار پیشتر با امارات، عراق، بحرین، عمان و یمن انجام شده است.  

وزیر امور خارجه عربستان گفت: به نحوی در باره این دو جزیره سخن گفته شده بود که گویی آن را اشغال کرده ایم، در حالی که این جزایر در اصل سعودی بود و به کشور بازگشت، اجازه داده شد که از آن استفاده شود سپس پس گرفته شد و هیچ منازعه یا جدالی درباره آن به وقوع نپیوست.

الجبیر گفت: پس از سال 1967، اشغال این دو جزیره و سپس توافق کمپ دیوید به وقوع پیوست، "اسراییل" با جداشدن این دو جزیره از پیمان مخالفت کرد به ویژه که بخشی از اراضی اشغالی توسط تل آویو بود، به این شکل وارد کمپ دیوید شد و پس از آن مصر و عربستان سعودی کمیته ای برای استرداد این جزایر تشکیل دادند اما رویدادهای منطقه پس از 11 سپتامبر و مشغولیت جهان عرب باعث تعویق ترسیم مرزهای دریایی شد. 

وی خاطر نشان کرد، مصر این جزایر را اشغال نکرد بلکه بر اساس درخواست عربستان وارد آن شد، پژوهش های عمیق و مفصلی از سوی وزارت امور خارجه مصر که از ماهرترین وزارت های امور خارجه در جهان عرب است، انجام شده که نشانه دهنده این واقعیت می باشد. 

جبیر گفت: تاریخ، وقایع و اسناد دو کشور هیچ اختلافی میان دو حکومت بر سرسعودی بودن این جزایر نشان نمی دهد، مصر کشوری محترم است و اسناد این مساله را داراست، قاهره اصلا به این مساله اعتراض نکرد اما عده ای می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند.  

"احمد قطان" سفیر عربستان در قاهره، نیز از خبرنگاران مصری خواست به اظهارات "مفید شهاب" استاد قوانین بین المللی و وزیر امور حقوقی سابق مصر رجوع کنند که گفته بود جزایر صنافیر و تیران سعودی هستند.

وی افزود: هیچ اختلافی میان عربستان و مصر درباره این دو جزیره وجود ندارد.

طالبان:

هدف حمله راکتی، کری بوده

گروه طالبان مدعی شده است که در حمله روز گذشته به منطقه

دیپلماتیک کابل، قصد داشته کری را هدف قرار دهد.

به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، گروه طالبان روز یکشنبه (امروز) با صدور بیانیه‌ای مسئولیت حملات راکتی روز گذشته در کابل را بر عهده گرفته و مدعی شد که هدف از این حمله «جان کری» وزیر خارجه آمریکا بوده است.

کری دیروز در سفری از پیش اعلام‌نشده وارد کابل شد. ساعاتی بعد از ورود وی، منطقه دیپلماتیک پایتخت افغانستان هدف حمله راکتی قرار گرفت.

شبکه سی‌ان‌ان گزارش داده است که یک ساعت پیش از این حمله کری کابل را ترک کرده بوده و در شهر حضور نداشته است. 

صدیق صدیقی سخنگوی پلیس کابل اعلام کرده است که در این حمله به کسی آسیبی نرسیده است.

با این حال انجام این حمله نشان‌دهنده ادامه وضعیت بی‌ثبات در افغانستان است. سفر دیروز کری به افغانستان هم با هدف تأکید بر لزوم ادامه کار دولت وحدت ملی این کشور صورت گرفت.

ورود مطهری خواب‌ها را بر هم زد

قانون در گزارشی از کثرت مدعیان برای هیئت رئیسه مجلس نوشت:

به گزارش نامه‌نیوز، می گوید «نقد لاریجانی بهتر از نسیه عارف است». این جمله  یک اصلاح طلب معروف است؛ هم عضو شورای مرکزی و کمیته  سیاسی حزب کارگزاران سازندگی است و هم هیچکس در اصلاح طلب بودن او شکی ندارد. ۹ ماه به انتخابات مجلس دهم مانده، اما بسیاری از اصلاح طلبان دارند سر گزینه  ریاست تحلیل و مصاحبه می کنند، گویی عارف به میدان نخواهد آمد مگر با هدف ریاست مجلس دهم.انتخابات برگزار می شود. فهرست 30 نفره  امید در تهران پیروز می شود؛ یک موفقیت مطلق در تهران رقم می‌خورد و برخی از خود بیخود می شوند. تاجرنیا می گوید: «اگر مطهری در فهرست ما نبود شصتم هم نمی شد.» و در ادامه  مصاحبه می افزاید: «عارف باید رئیس مجلس شود نه لاریجانی».این ادعا سبب آشفتگی اصلاح طلبان می شود. باز مصاحبه پشت مصاحبه و یادداشت پشت یادداشت آغاز می شود مبنی بر این که «این فرد حرف خودش را زده و اصلا اصلاح طلبان هنوز تصمیمی بر ریاست عارف نگرفته اند.

  مرد گذشت
عجیب است؛ به نظر می رسد که عارف همه جا حامیان نیمه کاره دارد. سال ۹۲ در انتخابات ریاست جمهوری می آید و موجی ایجاد و رای جمع می کند،‌ ولی سرانجام با برخی مصلحت‌‌ اندیشی‌های سران اصلاحات، سه روز مانده به انتخابات اعلام انصراف می کند. دو سال بعد در اسفند ۹۴، این بار هم آمده و در انتخابات مجلس دهم در حوزه  انتخابیه تهران، اسلام شهر، ری شمیرانات و پردیس اول می شود، اما این دفعه خوب فهمیده که اول شدنش مدیون «تکرار کردن های» حامیانش است. او حتما دلخور است که چه قبل از برگزاری انتخابات و چه پس از آن، بیشتر در حال دراماتیزه کردن ریاست لاریجانی هستند! قوچانی در ویژه‌نامه  نوروزی صدا می نویسد: «ضرورتی ندارد که برای اصلاح طلبانه شدن مجلس حتما رئیس آن اصلاح طلب باشد. می‌توان با توجه به مقام رئیس مجلس به عنوان سخنگوی پارلمان از جناح معتدل هیات رئیسه ای معتدل و مصلح برگزیند که بیشتر گویای این مجلس است تا یک رئیس مجلس اصلاح طلب یا اصولگرای ضعیف.»
  داستان ظرفیت عارف برای ریاست
گویی اکثریت تصمیم گیرندگان و تصمیم سازان اصلاحات، ظرفیت ریاست را در عارف نمی بیند؛ نه ریاست جمهوری را در سال ۹۲ و نه ریاست مجلس را در سال ۹۴. حمایت اصلاح طلبان از ریاست لاریجانی به نحو ملموسی بیشتر است تا ریاست عارف. اصلاحات و دولت همه قدردان مدیریت و ریاست لاریجانی و نحوه عملکردش به ویژه در مورد برجام هستند. حمایت هایی که از ریاست عارف می شود، حمایت عبدا... رمضان زاده است که حتی او هم لاریجانی را گزینه ای نامربوط نسبت به ذائقه اصلاح طلبان نمی داند، اما عارف را هم رد نمی‌کند. عارف می خواهد رئیس شود، اصلاح طلبان حتی پیش از برگزاری انتخابات، فضا را به سمتی می برند که عارف فکر ریاست را دست‌کم برای سال اول از سر بیرون کند.

 میل دولت به لاریجانی
 دولت هم در ظاهر چنین نظری دارد و بر این باور است که اجماعی که لاریجانی می‌تواند به نفع دولت در مجلس ایجاد کند، عارف نمی تواند. شاید هم به هر حال نسبت برادری روسای دو قوای مقننه و قضائیه،‌ برای رئیس قوه  مجریه خوشایندتر باشد تا حالتی غیر از آن. کسی از مکالمات پشت پرده خبری ندارد اما رفتارهای مقابل پرده حاکی از سناریویی شبیه انتخابات ۹۲ است. بناست از عارف دلجویی و سپس خواهش شود تا حداقل سال اول را از خیر ریاست بگذرد. حتی رئیس جمهور در سفر به یزد، بسیاری را غافلگیر می کند و به همراه عارف به یزد سفر کرده و عکسی از همراهی عارف را نیز منتشر می‌کند.  این ها هیچ یک به معنای تایید عارف برای ریاست نیست؛ فقط به این معناست که «عارف برای ما خیلی عزیز است، اما ...». به نظر می رسد اتفاقاتی که در حال شکل دهی هیات رئیسه  مجلس دهم است، بیشتر تحت تاثیر همین «اما» و بعد از «اما» است.

  ورود فرزند آیت‌ا... به هیات رئیسه
اما کار آن جا دشوار می شود که علی مطهری همه را غافلگیر می کند. او دیروز در صفحه  اینستاگرام و کانال تلگرامش اعلام کرد که «برای آن که یک پاسخ عمومی داده باشم،‌عرض می کنم که فعلا تصمیم دارم برای نایب رئیسی مجلس دهم کاندیدا شوم.» استفاده از قید «فعلا» یعنی مطهری راه را برای نامزدی ریاست خود نبسته، اما قصد اصلی اش، نامزدی برای نایب رئیسی است. یعنی عارف اگر بخواهد نایب‌رئیس‌اول مجلس دهم هم شود، شاید سد علی مطهری مقابلش باشد. یعنی او حتی برای نایب رئیسی اول هم باید رقابتی جدی و نفسگیر را از سر بگذراند. عارفی که بیشترین رای مجلس را می آورد، حتی دستش به نایب رئیسی هم نخواهد‌رسید. این اصلا مطلوب او نیست. طبیعی است که در چنین شرایطی ترجیح عارف باید بر گذراندن عادی اولین سال نمایندگی مجلس‌اش باشد، اما به نظر او از رفتار طیفی از اصلاح طلبان با خودش راضی نیست.

 ریسک‌خطرناک
اگر عارف امسال با علم به رای نیاوردنش برای ریاست مجلس، به میدان بیاید و بنا بر «اصلح ولو غیرمقبول» دانستن خود نسبت به لاریجانی، نامزد ریاست شود، جای تعجب ندارد. منطقی است که او امروز به دنبال یافتن جایگاه هویت شخصی خود است. عارف می‌خواهد بداند که «عارف به ما هو عارف» ولو اگر طیفی از اصلاح طلبان رقابت او با لاریجانی بر سر ریاست را سرزنش کنند، چقدر نفوذ و اثرگذاری دارد!

 نقد رئیس‌فراکسیون امید به نسیه ریاست
منتقدان ریاست عارف بر این باورند که «چطور عارف می تواند رئیسی پخته برای مجلس باشد در حالی که اولین سال حضورش در مجلس را تجربه می کند!؟» این گزاره نه غلط است و نه مغرضانه؛ کاملا واقع بینانه و بی طرفانه است. با موج رسانه‌ای اصلاح طلبان مبنی بر اصلح دانستن لاریجانی و حضور رقیبی همچون علی مطهری برای نایب رئیسی،‌ توقع می رفت که عارف اولین سال حضورش را در قامت یک نماینده  که البته رئیس فراکسیون امید است سپری کند، ولی چنین نخواهد شد. عارف خواهد آمد تا از اعتبار شخصی خود دفاع کند. او خود را از لاریجانی  نه از حیث تجربه، بلکه گفتمانی  اصلح می داند. پس می آید ولو با علم به شکست تا ثابت کند که او دیگر به اشاره ای کنار نمی رود. می ماند و مبارزه می‌کند حتی اگر شکست بخورد.

 جدال دو به یک
عارف بین مبارزه  ولو از پیش باخته با لاریجانی بر سر ریاست و مبارزه ۵۰-۵۰ با علی مطهری بر سر نایب رئیسی، اولی را انتخاب می کند. او این بار گویا ترجیح می‌دهد که اگر هم شکست می خورد، شکست خورده بر سر ریاست باشد تا نایب رئیسی. هیچکس تاکنون نتوانسته مقابل لاریجانی پیروز تصدی‌گری ریاست مجلس شود؛ عارف هم نهایتا می شود نماینده ای با رایی در حد حداد عادل، مثلا حداقل ۱۰۰ رای. با ترکیبی که مجلس دهم پیدا کرده، عارف حتما رقیبی جدی تر برای لاریجانی خواهد بود نسبت به حدادعادل مجلس نهم.

 نگاه ها به سایرکرسی‌ها
کاظم جلالی و غلامرضا تاجگردون که مترصد فرصت بودند تا در ضورت منصرف شدن عارف از نایب رئیسی، تکیه بر این صندلی بزنند هم رقیبی را در مقابلش می‌بیند که بدون شک رای بیشتری از آن ها خواهد داشت. بعید نیست که جلالی به نائب رئیسی دوم قناعت کرده و تاجگردون هم به صرف عضویت در هیات رئیسه بسنده کند.

 اصلاح‌طلبان و آرمان اصلاحات
سرانجام داستان اینجاست که با وجود پیروزی مطلق اصلاحات در تهران و ترکیب احتمالی (با لحاظ کردن نتیجه دور دوم انتخابات) ، نه رئیس مجلس و نه نایب رئیسی آن، از گزینه های اصلاح طلب نخواهند بود، ولی مهم آن است که ترکیب هیات رئیسه از افرادی تشکیل شود که اتفاقات ناگواری مانند یکشنبه‌های سیاه مجلس تکرار نشود و این یعنی اندکی از همان آرمان‌‌های جریان اصلاحات که سال‌ها به دنبال آن می‌گشتند و با این رویه می‌توانند راه خود را از سر گیرند.

اظهارات امام جمعه موقت اهواز علیه هاشمی/

واکنش آیت الله جنتی در برابرکاندیداتوری اش

برای ریاست خبرگان

سیاست > احزاب و شخصیت‌ها - حجت الاسلام محسن حیدری در پاسخ به سوالات روزنامه جوان ، به هاشمی رفسنجانی حمله کرد

*تمایلی به سخن گفتن درباره جزئیات رفتارهای ایشان را ندارم، اما فی‌الجمله عرض می‌کنم که اگر ایشاندر تهران جواب مثبت گرفت، ولی در استان‌های دیگر، از جمله در استان ما جوابی کاملاً منفی گرفت. یعنی دو نفری که مبغوض ایشان بودند بالاترین رأی را بعد از نفر اول آوردند و نفری که مورد تأیید ایشان بود آخر شد.

*بی‌شک رفتار آقای‌هاشمی دور از شأن روحانیت است. در واقع ایشان حالت انتقام‌گیری پیدا کرده است که کسی را که در خط او نیست و به مذاق او نمی‌خورد، تخریب کند و بکوبد تا نفس راحت بکشد و کار خودش را پیش ببرد. کسانی را تشویق می‌کند که یا همراه او باشند یا دست کم نسبت به او بی‌تفاوت باشند و موضع منفی نگیرند.

*ایشان زمینه بسیار پایینی برای ریاست خبرگان دارد، ما در این اجلاسیه، آقایان نماینده را دیدیم و دیدگاه‌هایشان را ارزیابی کردیم. می‌توانیم بگوییم که در حال حاضر، بیشترین زمینه نسبت به آیت‌الله جنتی وجود دارد. خود ایشان بنا ندارد کاندیدا شود، ولی دیگران مایل‌اند ایشان کاندیدا شوند، مخصوصاً با توجه به رفتاری که جریان‌های ضدانقلاب یا موسوم به اصلاح‌طلب، درانتخابات اخیر با این بزرگوار کردند. می‌دانید که ایشان سابقه وجایگاه والایی در انقلاب ونظام اسلامی دارند. اولاً: مقام معظم رهبری ایشان را عِدل آیت‌الله مشکینی قرار دادند و فرمودند: آیت‌الله مشکینی و آیت‌الله جنتی شخصیت‌های بی‌بدیل انقلاب هستند. سوابق علمی آیت‌الله جنتی هم به عنوان یکی از علما ومدرسین حوزه قم کاملاً روشن است. ثانیاً: ایشان جزو پیشگامان انقلاب و از شاگردان حضرت امام هستند که بیانیه مرجعیت ایشان را در سال 1341 امضا کردند، یعنی ایشان در آن سال به عنوان یک عالم فاضل و مطرح، بیانیه صادر کردند که: مردم از آیت‌الله‌العظمی خمینی تقلید کنید. ایشان چنین سابقه‌ای دارد... سلامت جسمانی ایشان به‌رغم کبر سن، فوق‌العاده بالاست و از نظر سلامت جسمی شرایط بسیار بهتری نسبت به آیت‌الله یزدی و مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی و موقعیت بسیار بالایی هم در بین اکثریت قریب به اتفاق آقایان خبرگان دارند و لذا ما پیش‌بینی می‌کنیم ایشان رئیس دوره پنجم مجلس خبرگان شوند...در پاویون فرودگاه ایشان را زیارت کردم که داشتند به اصفهان می‌رفتند. چند دقیقه‌ای خدمت ایشان بودم و در باره فرمایشات حضرت آقا صحبت می‌کردیم، مخصوصاً روی این فرمایش آقا که: «مجلس خبرگان باید انقلابی بماند و انقلابی فکر و عمل کند» تأکید کردم. این سخن آقا باید تابلو و در مجلس خبرگان آویخته شود. گفتم: حضرت آیت‌الله جنتی، این سخن آقا شرط و شروطی دارد. شرط اول‌اش این است که رئیس‌اش انقلابی باشد. قبول دارید؟ گفتند: بله. گفتم پس معنا ندارد وقتی آقایان از شما دعوت کرده‌اند، حاشا کنید! شما باید بپذیرید و اجابت کنید، والا این خواسته آقا محقق نمی‌شود.ایشان تبسمی کردند و ما این تبسم را حمل بر رضایت کردیم و با اصرار آقایان، این امید هست که ایشان بپذیرند.