دوهفته نامه باختر زمین
سیاسی،اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی وورزشیدوهفته نامه باختر زمین
سیاسی،اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی وورزشیاستاندار ایلام چه گفت!؟
|
استاندار ایلام : سطح فعالیت نمایندگان استان ایلام درحال تنزل است / نمایندگان نباید حق استخدام را برای بعضی افراد بلوکه کنند و آن را مختص اقوام خود بدانند |
|
|
|
داودهرمیداس باوند ودرگیری مرزی ترکیه با سوریه
تبادل ناگهانی آتش در مرز سوریه و ترکیه با گذشت 18 ماه از جنگ داخلی، در نگاه اول این فرضیه را تقویت نمود که جنگ در روزهای آینده وارد فاز جدی تری می شود. هرچند که تا پیش از این بسیاری از کارشناسان و ناظران منطقه به این باور رسیده بودند که" استفاده از گزینۀ نظامی در بحران سوریه غیرمحتمل است" اما به رغم حساسیت و هزینه های بالای این گزینه به نظر میرسد در این کارزار، فرسایشی شدن منازعه میان مخالفان و دولت، وقوع هر احتمالی را ممکن ساخته است. اما پرسش اینجاست که با توجه به نوع و میزان تأثیرگذاری همسایگان در بحران سوریه، آیا می توان گفت که ترکیه، به عنوان پیشگام حمله از هر تهدیدی مصون خواهد بود. داود هرمیداس باوند در پاسخ به این سوال می گوید: به نفع ترکیه نیست که بیشتر از تنش های مرزی روز پنجشنبه وارد عمل شوند، چرا این کشور جایگاه و موقعیت منطقه ای خود را با گسترش دامنۀ جنگ به منطقه از دست خواهد داد. خبرآنلاین در گفتگویی با باوند، کارشناس مسائل سیاسی و مدرس دانشگاه، تحولات مرزی سوریه و ترکیه را مورد بررسی قرار داده است که در ذیل می خوانید.
تا پیش از این این تصور وجود دارد که ترکیه پیشگام حمله به سوریه نمی شود، چه شد که ورق برگشت و پارلمان به دولت اجازه استفاده از گزینۀ نظامی را داد؟
ترکیه تا پیش از این به عنوان عضو ناتو تلاش می کرد تأیید جمعی حمله به سوریه را از سوی ناتو بگیرد. با این حال بعد از سقوط هواپیماهای ترکیه در چند ماه پیش و تشکیل جلسۀ فوری ناتو، ترکیه اعلام کرد که خیال حمله به سوریه را ندارد ولی در قبال اقدامات سوریه واکنش متقابل از خود نشان می دهد. با توجه به اینکه ترکیه تأیید ناتو را با خود دارد، سعی می کند که اقدام این کشور منفرد نباشد. ترکیه مدت مدیدی است که سیاست حمایت از مخالفان سوریه را در پیش گرفته و در جهت ساقط کردن دولت سوریه کوشاست. بنابراین از این رویداد استفاده کرد تا در آینده دستش برای سایر احتمالات باز باشد و اگر هم شرایط اقتضا کرد که در آینده اقدامات نظامی علیه سوریه صورت گیرد، دیگر نیازی به کسب اجازه و موافقت پارلمان نخواهد داشت. چرا که هم موافقت ناتو را دارد و هم موافقت پارلمان را و لذا در آینده در صورت احتمال دست بازتری برای اقدامات بعدی خواهد داشت.
اما مسئله اینجاست که اگر ترکیه به صورت جدی وارد این مسئله شود، ممکن است ایران هم به شکلی درگیر مسئله شده و بحران بُعد منطقه ای و فراتر از سوریه پیدا کند و این احتمال وجود دارد در صورت ورود ترکیه به یک عملیات نظامی علیه سوریه واکنش برخی از همسایگان از جمله ایران را به همراه داشته باشد. این تنش ممکن است از اعزام واحدهای کمک به سوریه آغاز و به تنش سیاسی بیشتر میان ایران و ترکیه منجر شود. من فکر می کنم ترکیه با آگاهی از چنین احتمالی سعی می کند که حوزۀ فعالیت های خود را محدود کند و در همان میزان برخوردهای فرسایشی مرزی بسنده کند. ولی همانطور که اشاره کردم اگر وضعیت اقتضاء کند که ترکیه دست به عملیات نظامی بزند، این کار را خواهد کرد چون هم جواز ناتو را دارد و هم موافقت پارلمان کشورش و هم به ظن غالب موافقت غرب و اروپا را.
اما بعد از اتفاق روز پنجشنبه، شاهد برپایی تظاهرات در آنکارا علیه رأی پارلمان ترکیه بودیم. شهروندان ترکیه در این تظاهرات سیاست جنگ طلبانۀ ترکیه را محکوم کردند.
باید به این مسئله توجه داشته باشیم که بحران میان دو کشور مسلمان است. همچنین باید توجه داشت که تشدید این بحران پایِ دیگر کشورها را به میان می کشد و این به نفع هیچ کشوری نیست و فضا را تغییر می دهد و می تواند به ضرر ترکیه هم باشد. از این رو واکنش مردم به سیاست دولت ممکن است نقش ترمزکننده ای داشته باشد، اگر اقدامات نظامی مدنظر ترکیه بوده باشد. به نظر من ترکیه اگر بخواهد بیشتر وارد عمل شد، اشتباه کرده است و حوادثی که تاکنون به نفع این کشور رقم خورده را تغییر خواه داد. ترکیه تاکنون در روند تحولات اعتبار زیادی کسب کرده است. پناهندگانی که در این کشور ساکن اند از کمیسیون پناهندگان سازمان ملل نیز کمک دریافت می کنند و اینگونه نیست که برای ترکیه تحمیلی باشد، مضاف بر اینکه آمریکا و سایر کشورها نیز آنها کمک می کنند.
بازیگری روسها به عنوان حامی نظامی سوریه چگونه خواهد بود؟ فکر نمی کنید در زیر لایه های بحران سوریه، نوعی رقابت و نزاع میان ترکیه و روسیه نیز وجود دارد؟
من فکر نمی کنم ترکیه بخواهد فضا را به این سمت سوق دهد. هم اکنون فضای موجود به نفع ترکیه است. ترکیه از وضعیت موجود استفاده بهینه می کند و در این زمینه نیز اعتبار کسب کرده است. اگر ترکیه بخواهد وارد درگیری شود، منحرف می شود و به طور کلی فضا عوض می شود. بنابراین به نفع ترکیه نیست که بیش از این وارد عمل شود و از سویی روسیه نیز ممکن است واکنش لفظی نشان دهد و یا کمک های تسلیحاتی به سوریه ارسال کند ولی فراتر از این مسئله نه روسیه مایل است که به خاطر کشور دیگری وارد بحران شود و نه به نفع ترکیه است که وضعیت موجودی که به نفعش است را مخدوش کند. چون اگر قرار باشد درگیری و بحران گسترش پیدا کند و منطقه ای شود، اصلاً فضای اولیه دگرگون می شود و نقش ترکیه هم تغییر می کند. هم اکنون ترکیه بدون دردسر و صرف هزینۀ چندانی در معادلات منطقه ای کسب اعتبار کرده، شیخوخیت این کشور تقویت شده و تا حدی نقش محوری احراز کرده است. از سویی از لحاظ سیاسی و اقتصادی موفقیت های زیادی کسب کرده است، مثلآً کشورهایی که ترکیه از مبارزان داخلی آنها حمایت می کند، در صورت پیروزی و استقرار آنها فضای سرمایه گذاری بیشتری برای ترکیه فراهم خواهد شد. در واقع هم اکنون تحولات منطقه برای ترکیه نوعی نقش برادر بزرگتری ایجاد کرده است.
اگر بحران موجود گسترش پیدا کند و به سطح منطقه ای برسد و پایِ دیگران نیز بدان باز شود، من فکر می کنم بیش از همه ترکیه متضرر می شود. یعنی روندی که حوادث به نفع این کشور ایجاد کرده و خط مشی این کشور نیز موید این موفقیت بوده است، بیرنگ خواهد شد.
این شائبه وجود داشت که در صورت تهدیدات بیشتر ترکیه، دولت سوریه به شکل جدی تری از کردها علیه ترکیه استفاده خواهد کرد. آیا می توان گفت که این حمله به نوعی پاسخ به همان تهدید دولت سوریه بوده است؟
دولت سوریه از قبل همین سیاست را در پیش گرفته است. کردهای ساکن سوریه که تاکنون فاقد شناسنامه بوده اند و حتی شهروند سوریه نیز تلقی نمی شدند دولت سوریه برای اینکه ترکها را تا حدودی بترساند به کردها اسلحه داده و آنها را مسلح کرده است. به خصوص اینکه پ.ک.ک نیز در میان کردهای سوریه نفوذ مسلمی دارد. تا پیش از این اوجالان نیز در همان مناطق ساکن بود تا اینکه به درخواست ترکیه، مجبور به ترک آنجا شد و متعاقباً رابطۀ میان دو کشور گسترش پیدا کرد. بنابراین با توجه به اینکه پ.ک.ک در میان کردهای سوریه نفوذ و نقش زیادی دارد، و دولت سوریه نیز آنها را مسلح کرده است، آنها هم اکنون نوعی خودگردانی ضعیف را برای خود ایجاد کرده اند.
اما باید توجه داشت که کردها عاقل هستند و نمی خواهند ابزار خود را فدای سوریه کنند. درست است که آنها هم اکنون مسلح شده اند ولی ترکیه نیز قدرت قابل توجهی است. بنابراین اگر از کردها به عنوان ابزار استفاده شود، آنها نیز آماج حملۀ اولیه ترکیه قرار می گیرند. البته آنها هم می خواهند از هر دو طرف استفاده کنند یعنی هم خودشان را به خطر نیندازند و هم وزن قبلی خود را در معادلات حفظ کنند. به اعتقاد من استفادۀ ابزاری از کردها علیه ترکیه تا آن اندازه نمی تواند پیش برود که کردها خود را آلت دست سوریه قرار دهند و پذیرای ضربات سنگینی از سوی ترکیه باشند.
محتمل ترین چشم اندازی که برای این وضعیت متصورید، چیست؟
من فکر می کنم ادامه و حفظ وضعیت موجود بیشتر به نفع ترکیه است چون در هر حال جنگ داخلی در سوریه ادامه دارد و روز به روز ابعاد تخریب و تلفات بیشتر می شود و نهایتاً ادامۀ روند موجود به نفع ترکیه خواهد بود، ولی اگر سوریه بخواهد بحران داخلی را به جنگ خارجی تبدیل کند و احساسات مردم داخلی را به نفع خود بسیج کند و یا اینکه جنگی از خارج به این کشور تحمیل شود(البته نه از سوی نیروهای آزادیخواه سوریه بلکه کشوری همانند ترکیه) اصولاً صحنۀ همه چیز عوض می شود. برخی از کشورها به خصوص حکومت های استبدادی وقتی به تنگنا می رسند سعی کنند بحران داخلی را به جنگ خارجی تبدیل کنند و در کوتاه مدت افکار عمومی عوض می شود و در مقابل قدرت خارجی نسبت به دولت وقت تغییر موضع و رویه می دهد.
زهرا خدایی
توهین رئیس یک دانشگاه به قوم لر
به گزارش «تابناک»، صبح امروز تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور، خواستار رسیدگی سریع وی به مسائل مطرح شده درباره یک نامه رسمی شدند که از دید ایشان توهینی آشکار به قوم لر است؛ نامه‌ای که سرپرست یک دانشگاه خطاب به رئیس سازمان سنجش آموزش کشور نوشته و در آن خواستار تعدیل پذیرش دانشجو از سه استان همجوار شده است.
دکتر عبدالعظیم آجیلی، سرپرست دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان ضمن رد هرگونه توهین قومیتی در نامه مورد اشاره می‌گوید: پیرو چندین جلسه بحث و بررسی در شورای آموزش عالی استان و کمیته راهبردی آموزش استان -که به ریاست استاندار محترم انجام می‌شود،- برای تعدیل میزان دانشجوهای غیربومی دانشگاه و افزایش دانشجویان بومی، در خرداد ماه امسال نامه ای برای سازمان سنجش ارسال کردیم که در آن خواستار تعدیل در نحوه پذیرش دانشجویان این دانشگاه شدیم که البته با پاسخ منفی این سازمان مواجه شدیم.وی می‌افزاید: یکی دیگر از دلایل ما برای طرح این موضوع، فارغ از رسیدگی به انتقاداتی که در زمینه پذیرش بسیار زیاد دانشجوهای غیر بومی مطرح می شد، مشکلاتی مانند کمبود خوابگاه برای دانشجویان غیر بومی و در نهایت کمک به خانواده های دانشجویان بود و من هرگونه توهین قومیتی و طرح موضوعاتی مانند مشکلات فرهنگی ناشی از دانشجویان استان های دیگر را تکذیب می‌کنم.
وی در پاسخ به درخواست های خبرنگار ما درباره در اختیار قرار دادن یک نسخه از نامه مورد مناقشه می‌گوید: این نامه خطاب به سازمان سنجش صادر شده و سازمان سنجش هم در پاسخ به آن بیان کرده که رسیدگی به درخواست مقدور نیست.
از او می پرسیم که اگر موضوع نامه تعدیل در پذیرش دانشجویان غیر بومی و بومی است، چرا از سه استان در آن نام برده اید، می گوید: به این دلیل که بیشترین دانشجویان غیر بومی این دانشگاه از این استانها در دانشگاه رامین پذیرش می شوند وگرنه قصد دیگری نداشته ایم.
بدین ترتیب وی در حالی ماجرا را از رویکرد کارشناسی مطرح می‌کند که ساعاتی پیشتر، ابراهیم آقامحمدی، نماینده مردم خرم آباد در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با یک خبرگزاری به شدت به محتوای توهین آمیز این نامه واکنش نشان داده و با اشاره به طرح مباحثی مانند "مشکلات فرهنگی دانشجویان اهل لرستان، ایلام و چهار محال بختیاری" می‌گوید: «مگر فرهنگ این فرد چیست که با فرهنگ یکی از اصیل‌ترین اقوام ایرانی سازگاری ندارد؟»
وی درباره نامه مذکور به خبرنگار تابناک می گوید: تعجب می کنم از اینکه چگونه می شود رئیس یک دانشگاه در یک نامه رسمی چنین اظهار نظر عجیبی را مطرح کند؛ چگونه است که دانشجویان این استانها در دانشگاه های سراسر کشور بسیار موفق نشان می دهند اما از دید ایشان دارای مشکلات فرهنگی هستند و می بایست از پذیرششان در دانشگاه خودداری کرد!از او می‌پرسیم که مگر در نامه موضوع تعدیل پذیرش دانشجو مطرح نشده است، پس چرا آن را توهین به قومیت دانسته‌اید؟
آقامحمدی می‌گوید: در این نامه از سه استان نام برده شده که همگی لر نشین هستند و در بخشی از نامه به مشکلات فرهنگی دانشجویان برآمده از این استانها اشاره شده و حتی مشکلات طایفه‌ای و قومیتی آنها مثال آورده شده است که نه تنها توهین آمیز به شمار می رود و غیر قانونی است، بلکه بر خلاف نص شریعت و کرامت انسانی هم هست و این موضوع برای ما اصلا قابل قبول نیست.
وی در ادامه با اشاره به تهیه نامه ای اعتراضی نسبت به این موضوع خطاب به ریاست جمهوری می گوید: جمع زیادی از نمایندگان مناطق لر نشین طی نامه ای از رئیس جمهور محترم خواسته ایم که هر چه سریعتر به این موضوع رسیدگی کند و اکنون منتظر اقدام ایشان هستیم و تا روز یکشنبه هفته آتی صبر خواهیم کرد؛ اگر تا آن روز جوابی نگیریم، شک نکنید که استیضاح وزیر علوم، تحقیقات و فناوری را تقدیم هیات رئیسه مجلس خواهیم کرد.
این نماینده مجلس در پایان می گوید: موضوع توهین به قومیت ها به هیچ وجه قابل قبول نیست تا جایی که در این ماجرا نمایندگان غیر لر هم صدای اعتراضشان بلند شده و قصدمان از پیگیری قاطع این ماجرا، جلوگیری از اقدامات نابخردانه بعدی است تا دیگر کسی هوس نکند که به اقوام مختلف توهین کند.
این هم نسخه‌ای از نامه مورد بحث: قضاوت در این باره به عهده شما!
تا دیر نشده کیروش وکفاش باید بروند
ضعیف ترین بازی تاریخ فوتبال ایران
بدون شک بازی بی روح وبی جان تیم فوتبال ایران درمقدماتی جام جهانی 2014برزیل در مقابل
تیم بی نام ونشان لبنان نشان دادکه کفاشیان ماٌ موریت دارد تا فوتبال ایران را به پست ترین
نقطه ممکن هدایت کند ! اگر به کارنامه ی آقای کفاشیان توجه کنید به خوبی متوجه خواهید
شدماٌموریت او چیست ؟! شک نکنید که به همین آسانی تیم ملی فوتبال ایران از راهیابی به
جام جهانی برزیل باز خواهد ماند ، باید از افکار عمومی پرسید که این مرد پرتغالی چه تحفه ای
برای فوتبال ایران به ارمغان آورده است ؟ آقای کفاشیان چه افتخاری در فوتبال برای ایران به
بار آورده است ؟ به نظر می رسد باید آب خنکی برقلب آتشین جامعه ی فوتبال دوست ایران
ریخته شود واین آب خنک چیزی جز رفتن کفاش واخراج کیروش نیست ! به فرض محال تیم
فوتبال ایران علیرغم عدم شایستگی هایش به جام جهانی هم برود ، تیمی که در مقابل قطر
وازبکستان ولبنان اینگونه ظاهر می شود چگونه می خواهد در مقابل تیم های مطرح دنیا بازی
کند وموجب سرافرازی ایران شود!؟ بگذارید این آبروریزی فقط در سطح آسیا بماند وجهانی نشود!
کشورهای مدال آور وناکامان بزرگ الپیک لندن
در این رقابت‌ها 962 مدال طلا، نقره و برنز در میان 85 کشور توزیع شد و بسیاری از کشورهایی که خیلی در ورزش جهان جایی ندارند، در المپیک امسال حداقل یک مدال کسب کردند. از اوگاندا که توانست در روز پایانی بی شک مهم‌ترین مدال المپیک را در دوی ماراتن کسب کند تا کشورهای مسلمانی چون تاجیکستان و قطر و کویت و بحرین و البته عربستان که تنها یک برنز به دست آورد.
کشور مهد المپیک یعنی یونان در این رقابت‌ها عملکرد ناموفقی داشت و فقط به دو برنز بسنده کرد و از سوی دیگر کشورهای آفریقایی مانند کنیا و اتیوپی بیشتر در مادههای استقامتی دوومیدانی موفق بودند، یعنی درست جایی که جامائیکایی‌ها بیشتر مدال‌های خود را از این میدان و در مادههای سرعتی به دست آوردند. حضور کشورهای باهاماس و گرانادا در جمع کشورهای طلایی نیز در نوع خود قابل توجه است.
همچنین با پایان رقابت‌های المپیک 2012 کاروان ورزش آمریکا قهرمان شد تا پس از یک دوره وقفه در المپیک 2008 پکن که قهرمانی به میزبان رسید، سریال قهرمانی‌های آمریکایی‌ها از المپیک 1996 آتلانتا همچنان ادامه داشته باشد.
در پایان المپیک 2012، آمریکا در حالی با 46 طلا، 29 نقره و 29 برنز و با فاصله 8 مدال طلای بیشتر نسبت به چین قهرمان شد که در بیشتر روزهای این مسابقات، آمریکایی ها در جدول رده بندی مدال ها پایین تر از چین قرار داشتند. بریتانیای میزبان نیز به عنوان سومی بسنده کرد و روسیه چهارم شد تا جایگاه این دو کشور در لندن نسبت به المپیک 2008 پکن تغییر کند.
کشورهای مطرح اروپایی مانند آلمان، فرانسه و ایتالیا در جمع 10 کشور برتر در رتبه‌های ششم، هفتم و هشتم قرار گرفتند و کره‌جنوبی نیز موفق شد با 2 پله صعود نسبت به المپیک 2008 پکن، رده پنجم المپیک لندن را به خود اختصاص دهد.
کاروان ورزش کشورمان نیز حضور موفقی را در لندن سپری کرد و با کسب 12 مدال با قرار گرفتن در رده هفدهم جدول توزیع مدال‌ها به کار خود پایان داد.
به گزارش فارس،85 کشور در حالی در این رقابت‌ها موفق به کسب مدال شدند که بسیاری از کشورهای مطرح و در رأس آنها اتریش از کسب مدال در المپیک 2012 لندن بازماندند. اتریش که کاروانی حدود 70 نفره را در این رقابت‌ها داشت، حتی یک مدال برنز هم به دست نیاورد تا بدون شک ناکام ترین کشور حاضر در المپیک 2012 لندن لقب بگیرد. در این بین رژیم صهیونیستی نیز از کسب مدال بازماند تا این کشور هم در زمره ناکامان المپیک 2012 لندن قرار بگیرد.
در زیر نگاهی می‌اندازیم به کشورهای مطرح قاره‌های مختلف که موفق به کسب مدال از المپیک 2012 لندن نشدند:
آفریقا:
سنگال – آنگولا – کامرون – غنا – ساحل عاج – گینه – نیجریه – سومالی – توگو – موزامبیک
آسیا:
لبنان – امارات – عراق – پاکستان – ویتنام – فلسطین – سریلانکا – اردن – فیلیپین – سوریه – ترکمنستان
اروپا:
بوسنی – ایرلند – اتریش
آمریکا:
شیلی – نیکاراگوئه – بولیوی – اکوادور – پاناما – اروگوئه – کاستاریکا – السالوادور – هندوراس – پاراگوئه – پرو
اقیانوسیه:
فیجی – گوام