دوهفته نامه باختر زمین

سیاسی،اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی وورزشی

دوهفته نامه باختر زمین

سیاسی،اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی وورزشی

ملاقات اباما با روحانی جدی است

حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان که برای شرکت در اجلاس سازمان ملل در نیویورک به سر می‌برد، امروز با درخواست ملاقات با رئیس جمهور آمریکا مواجه شد.


به گزارش نامه، مقامات آمریکایی دقایقی پیش رسماً برای دیدار رئیس جمهور آمریکا با رئیس جمهور کشورمان درخواست ملاقات کردند.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان که برای شرکت در اجلاس سازمان ملل در نیویورک به سر می‌برد، امروز با درخواست ملاقات با رئیس جمهور آمریکا مواجه شد.

به گزارش تابناک، بنابر اطلاعات موثق خبرنگار «تابناک»، روحانی هنوز نسبت به این درخواست پاسخی نداده است.

باراک اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا از «فتوای هسته‌ای رهبر عالی ایران» نام برد

سایه روشن‌های سخنان اوباما در مجمع عمومی
7 نکته مثبت سخنان اوباما در برابر 7 نکته منفی

سخنان رئیس‌جمهور آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص ایران را می‌توان دارای 7 نکته مثبت و روبه‌جلو و 7 نکته منفی و ناخوشایند دانست.

خبرگزاری فارس: 7 نکته مثبت سخنان اوباما در برابر 7 نکته منفی

«انصاف» یکی از اصولی است که مسلمانان خود را به آن متصف و ملتزم می‌دانند و بدیهی است که حتی در رویکرد خود نسبت به دشمنان نیز باید تلاش کنند که از این رویکرد دین‌پسند و انسانی فاصله نگیرند.

در دایره برخورد منصفانه، سخنان باراک اوباما، رئیس دولتی که 3 دهه است دشمن ایران محسوب می‌شود، در شصت و هشتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از گذشته مثبت‌تر بود اما همچنان با آنچه باید باشد فاصله داشت.

در این گزارش تلاش داریم نکات مثبت و منفی این سخنرانی را به‌طور خاص در خصوص ایران و مسائل مرتبط با آن مورد کنکاش قرار دهیم. صدالبته ایرانیان دولت آمریکا را با اعمالش محک می‌زنند و نه‌تنها سخنان.

* نکات مثبت و امیدوارکننده سخنان باراک اوباما

در این خصوص به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

1- آقای اوباما به صراحت از حق مردم ایران برای استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای سخن گفت و آن را به‌رسمیت شناخت و این صراحت را می‌توان مثبت تلقی کرد؛

2- رئیس‌جمهور آمریکا به ناخرسندی‌های مردم ایران از آمریکا و دخالت‌های ایالات متحده در ایران، بالاخص کودتای ننگین 28 مرداد اشاره کرد، هرچند که تلاش کرد در برابر آنها نارضایتی‌های آمریکا از ایران را هم مورد اشاره قرار دهد که البته با توجه به «تاثیر متغیرهای نقش‌گرایانه در سیاست» تا حدودی طبیعی است؛

3- باراک اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا از «فتوای هسته‌ای رهبر عالی ایران» نام برد و پس از سال‌ها از صدور این فتوای حکیمانه، تلویحا اذعان کرد که این فتوا می‌تواند پایان‌بخش به چالش‌های هسته‌ای طولانی‌مدت بین ایران و غرب باشد؛

4- اوباما از رویکرد اعتدال‌گرایانه دولت جدید ایران تمجید کرد و نشان داد که دولت او تا حدودی واقعیات ایران را درک کرده است؛

5- رئیس‌جمهور ایالات متحده به صراحت تاکید کرد که کشورش به‌دنبال براندازی نظام اسلامی نیست. اگرچه 34 سال تلاش‌های براندازانه آمریکا تاکنون به‌جایی نرسیده اما این تصریح می‌تواند مثبت تلقی شود؛

6- اوباما اذعان کرد که حل مساله هسته‌ای می‌تواند آغازی بر پایان مشکلات ریشه‌دار بین ایالات متحده و ایران باشد و البته با نگاهی واقع‌بینانه اذعان کرد که زخم‌های کهنه موجود یک‌شبه قابل رفع نیست؛

7- اوباما به حق ملت فلسطین برای داشتن دولتی مستقل اذعان کرد که این مساله یکی از اهداف مهم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.

در مجموع، موارد فوق را با نگاه منصفانه‌ای که برآمده از تفکر ایرانی – اسلامی است، می‌توان مثبت تلقی کرد هرچند که باید دید در صحنه عمل چقدر این سخنان جدی گرفته می‌شوند و آیا این دیدگاه‌های اوباما ذیل فشارهای شدید لابی‌های صهیونیستی شرحه‌شرحه می‌شوند یا نمی‌شوند؟

* نکات منفی و ناامید کننده سخنان باراک اوباما

با همان نگاه منصفانه و همچنین واقع‌بینانه، باید اذعان کرد که شالوده مواضع ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی ایران و مسائل منطقه همچنان همان است که بود.

1- اوباما اگرچه به حق ایران در استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای اذعان کرد اما در عین حال، حاضر نشد «حق ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در خاک خود» را در سخنان خود بگنجاند و این همان چیزی است که ایران به‌عنوان حق هسته‌ای مبتنی بر ان‌پی‌تی بر آن تاکید دارد؛

2- اوباما یک لحظه از حمایت از رژیم اشغال‌گر قدس که دارای «تضاد آنتاگونیستی» با جمهوری اسلامی است کوتاه نیامد و از ایران به‌خاطر تهدید این متحد آمریکا به نابودی انتقاد کرد. این امر دست‌کم نشان می‌دهد که اوباما همچنان به‌شدت تحت فشار لابی‌های صهیونیستی است و بنابراین این لابی‌ها همچنان بر تدابیر آینده او در خصوص ایران تاثیرگذار خواهند بود؛

3- از سوی دیگر، رئیس‌جمهور ایالات متحده در همین سخنرانی همچنان حملات تندی را نثار متحد ایران در خاورمیانه کرد و ادعای استفاده حکومت سوریه از سلاح شیمیایی را مجددا مورد تاکید و تصریح قرار داد؛

4- رئیس دولت آمریکا اگرچه به دخالت‌های آشکار ایالات متحده در گذشته‌های دور اشاره کرد اما حاضر نشد جلوتر آمده و به ضربات متعددی که آمریکا پس از انقلاب اسلامی ملت ایران به کشورمان وارد ساخته اشاره کند؛ از جمله کمک به رژیم بعث عراق و تحریم‌های ظالمانه؛

5- در سخنان اوباما کلمه‌ای از تحریم‌های ظالمانه ضدایرانی و احتمال لغو آنها گفته نشد و اشاره نشد که این تحریم‌ها هم یکی از همان اقدامات خصمانه واشنگتن علیه جمهوری اسلامی و ملت ایران است؛

6- اوباما از جنگ با تروریسم سخن گفت اما نگفت که چرا دولتش مقدمات قدرت گرفتن گروه‌های تروریستی سلفی در سوریه را فراهم آورده و حتی تلاش کرد دولت خود را از انتساب به این تروریست‌های متوحش بری جلوه دهد؛

7- اوباما حاضر نشد به صراحت بگوید که گزینه نظامی علیه ایران از روی میز حذف شده است و تنها به تعهد دولتش به دیپلماسی پرداخت، حال آنکه حصول نتیجه مثبت در دیپلماسی، مستلزم کنار رفتن گزینه نظامی و صدالبته سیاست موسوم به «چماق و هویج» است.

در چنین شرایطی، سخنان باراک اوباما را می‌توان دوپهلو دانست چرا که هفت مورد اخیر، با هفت موردی که پیش‌تر بدان اشاره شد، قابل جمع نیستند.

* راه تا حل واقعی اختلافات بسیار است

اوباما به‌خوبی می‌داند که با ملتی مواجه است که تمدن خود را بر مبنای «مقاومت» ساخته است؛ از مقاومت در برابر «اسکندر مقدونی» گرفته تا مقاومت در برابر ایالات متحده.

بخش‌هایی از سخنان امشب اوباما مثبت بود و می‌تواند گامی به‌جلو محسوب شود اما هنوز با آنچه باید باشد فاصله دارد. هم اوباما می‌داند و هم ما می‌دانیم که زخم‌های کهنه 60 ساله را به‌سرعت نمی‌توان التیام بخشید اما اگر آقای اوباما در مرهم گذاشتن بر این زخم‌ها جدی است، باید اقدامات گسترده‌ای را در دستور کار دولت خود قرار دهد.

«باراک حسین اوباما» زیرک‌تر از آن به‌نظر می‌رسد که نداند اثبات دوستی به ملتی با تمدن چندهزار ساله و دارای هویت و ریشه تاریخی، بهتر از ابراز بندگی به رژیمی 65 ساله و مجعول است! این درست همان گامی است که اوباما باید بردارد و البته این گامی است که برداشتن آن رشادت می‌طلبد و ما هم می‌دانیم که در فضای سیاسی آمریکا، کاری بسیار سخت و «همچون گذشتن از دریای آتش» است.

منتها اگر اوباما نخواهد گام عملی در این راستا بردارد، سیاست وی در قبال ایران نیز به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که سیاست «کلینتون – آلبرایت» دچار شد. یادمان نرفته که «مادلین آلبرایت»، وزیر خارجه اسبق آمریکا هم به کودتای 28 مرداد و نقش پلشت واشنگتن در آن اشاره کرد اما چون دولت کلینتون حاضر به برداشتن گام‌های عملی نبود، موفقیت خاصی کسب نکرد.

فاصله‌ای طولانی تا حل واقعی اختلافات باقی است، «فاصله‌ای از سخن تا عمل».

* علیرضا کریمی

دیدار حسن روحانی با حسین اوباما

دیدار قریب الوقوع روحانی و اوباما در ضیافت بان کی مون/ کاخ سفید تایید کرد

رییس‌جمهور احتمالاً امشب - به وقت نیویورک - در ضیافت شام بان‌کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد شرکت خواهد کرد.

در این ارتباط، سخنگوی سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرد که دیدار حسن روحانی رییس‌جمهور ایران با باراک اوباما رییس‌جمهور آمریکا در حاشیه این ضیافت شام انجام شود.رویترز نوشته که «روحانی در این ضیافت ناهار که ساعت 13:15 امروز (سه‌شنبه) به وقت نیویورک در ساختمان کنفرانس سازمان ملل برگزار می‌شود، حضور پیدا می‌کند.»

کاخ سفید تایید کرد: حضور روحانی و اوباما در ضیافت ناهار بان‌کی‌مون

کاخ سفید اعلام کرد که روسای جمهور آمریکا و ایران در ضیافت سالانه ناهار سازمان ملل حاضر می‌شوند و ممکن است این مسئله زمینه را برای تبادل نظر هرچند کوتاه آن دو فراهم آورد.

کاخ سفید، اوایل صبح امروز اعلام کرد که اوباما در ضیافت ناهار سالانه رهبران جهان به میزبانی «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل متحد حاضر می‌شود.

یونایتدپرس اینترنشنال گزارش کرد که این ضیافت ناهار یک فرصت برای روسای جمهور ایران و واشنگتن است که حداقل یک تبادل نظر بسیار کوتاه و مختصر داشته باشند.

بر اساس این گزارش، تبادل نظر احتمالی اوباما و روحانی، نمایانگر اولین دیدار بین روسای جمهور ایران و آمریکا از زمان ریاست‌جمهوری «جیمی کارتر» به حساب می‌آید.

کاخ سفید روز دوشنبه تأکید کرد که اوباما برای تعامل با روحانی آماده است و «بن رودز» مشاور امنیت ملی آمریکا در حالیکه با اوباما به نیویورک سفر می‌کرد به خبرنگاران گفت: اوباما نامه‌هایی را با روحانی رد و بدل کرده است. ما دیداری را برنامه‌ریزی نکردیم.

وی تصریح کرد که اوباما از قبل از آنکه به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود و قبل از کمپین انتخاباتی خود در سال 2007، برای تعامل با رهبران ایران ابراز آمادگی کرده است تا به توافقی برسد که در آن ایران ثابت کند که برنامه هسته‌ای اش کاملاً اهدافی صلح‌آمیز دارد.

رودز در پاسخ به این سوال که آیا دعوتی برای ملاقات یا دست دادن صورت گرفته گفت: ما در این نقطه، هیچ برنامه‌‌ریزی با ایران نکرده‌ایم.

نگاه دیگر یک فرصت تاریخی .نویسنده: محمدجواد حق شناس

نگاه دیگر
یک فرصت تاریخی


نویسنده: محمدجواد حق شناس


یکی از برنامه ها و قول هایی که حسن روحانی در تبلیغات انتخاباتی 92 مورد تاکید قرار داد، بازنگری در سیاست خارجی و ارائه نگاهی جدید به رابطه ایران و نظام بین الملل در صورت انتخاب وی و راه یافتن به پاستور بود: نگاهی که بر احترام متقابل بین ایران و کشورهای دیگر تاکید داشت و در عین حال به منافع ملی به عنوان مهم ترین عنصر تاثیرگذار در سیاست خارجی نگاهی ویژه داشت. قانون گرایی، احترام به خواست اکثریت و رعایت ادب و اخلاق در گفتمانی که انتخاب کرده بود از دیگر وجوه بارز نگاه حسن روحانی بر عرصه سیاست به حساب می آمد. در این میان نوع روابط تنش آلودی که میان ایران و کشورهای غربی و در راس آن ایالات متحده امریکا پس از وقوع انقلاب اسلامی به وجود آمد که بیش از 35 سال به درازا کشید نیز، رفته رفته به یکی از پرونده های شاخص روابط بین الملل مبدل شد که بسیاری از نگاه ها را در این عرصه معطوف به خود کرده است. اگر روابط ایران و امریکا را به عنوان مهم ترین برگ پرونده روابط ایران و کشورهای باختری بدانیم مشاهده می شود که این روابط در این 35 سال عموما بر مجموعه یی از چالش ها و رفتار هایی که موجب افزایش تنش متقابل بر آن می شود مبتنی شده است که در عین حال با نگاهی به تاریخ این روابط می توان پی به ریشه های این چالش برد. انقلاب اسلامی 57 که انقلابی علیه استبداد و خودکامگی خاندان پهلوی به شمار می رفت رفته رفته ابعادی بین المللی به خود گرفت و شعار«استقلال، آزادی ،جمهوری اسلامی» با شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» پیوندی ثقیف خورد. فرار شاه از کشور و پیروزی انقلابیون به رهبری امام(ره) در 22 بهمن به مثابه پایان برگ های استبداد در ایران با مظهریت حکومت شاهنشاهی بود و در این رویکرد اگر مقامات امریکایی در سال 58 بحث سفر شاه را به ایالات متحده در دستور کار خود قرار نمی دادند، شاید ما شاهد چنین روابط تنش آلودی در سال های پس از انقلاب تا به امروز نمی بودیم. این سفر یادآور دخالت مشترک امریکایی ها و انگلیسی ها در مخاصمه با دولت ملی دکتر مصدق به حساب می آمد که منجر به سقوط دولت در 28 مرداد 32 شد. فلذا با واکنش دانشجویان پیرو خط امام وحمله آنان به سفارت این کشور در تهران مواجه شد و این آغاز ماجرایی شد که در ادبیات سیاسی و روابط میان دو کشور به یکی از مهم ترین اتفاقات تبدیل شد: ماجرایی که 444 روز به درازا کشید و پس از آن با تحلیل های یکجانبه امریکا و قطع روابط کشورهای غربی با ایران و نهایتا حمله عراق به ایران و آغاز جنگی هشت ساله انجامید: جنگی که عموم کشورهای غربی و امریکا از طرف جنگ حمایت کردند. تنش میان ایران و امریکا به این محدود نشد و نهایتا ابعادی منطقه یی به خود گرفت. حمایت ایران از نیروهای مقاومت در منطقه خاورمیانه و مقابله با زیاده خواهی ها و تعرضات رژیم صهیونیستی که مورد حمایت غربی ها بود از دیگر ابعاد این مقابله در سه دهه اخیر به حساب می آید. تلاش هایی که در دولت هاشمی رفسنجانی صورت گرفت .
که بتواند روابط ایران را با این کشور ها به سامان برساند، تنها توانست در منطقه رخ دهد و روابط تیره ایران با کشورهای عربی را بهبود ببخشد. گرچه در سال های پایانی دوره سازندگی این روابط با حادثه میکونوس و ترور رهبران کرد در آلمان به بدترین وضع خود در آن سال ها منجر شد. اما حماسه دوم خرداد و ظهور دولت خاتمی در فضای سیاسی ایران همچون آبی بود که بر این آتش پاشیده شد. گفت وگوی سید محمد خاتمی با سی ان ان و طرح گفت وگوی تمدن ها و اعلام سال 2001 به این نام و رفت و آمد ایران و مقامات غربی بین تهران و پایتخت های غربی مثل رم، مادرید، پاریس و برلین حکایت از آغازی دیگر داشت. اما دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی با ظهور جرج بوش پسر در ایالات متحده امریکا همراه بود که ایران را در کنار کره و عراق به عنوان محور شرارت قلمداد می کرد و از سویی دیگر آشکار شدن پرونده هسته یی ایران در این دوره فضای پیش رونده به سوی اعتماد میان ایران و کشورهای غربی را با ابهامات سنگین روبه رو ساخت. گرچه انتظار می رفت حضور خاتمی و سیاست
تنش زدایی وی در این دوره به عنوان یک فرصت طلایی برای ایران و ایرانیان از دست نرود اما پیروزی گروه تندرو در امریکا این موقعیت را از طرفین گرفت. پایان دوره اصلاحات به رهبری سید محمد خاتمی و ظهور محمود احمدی نژاد در عرصه سیاسی ایران وضعیت را به سمت بحرانی ترین دوران سیاست خارجی در عصر جمهوری اسلامی سوق داد. طرح موضوع هلوکاست و حتی برگزاری همایشی بسیار پر هزینه بر وزارت امور خارجه در نخستین دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و طرح شعارهای پرهزینه یی موجب شد تا هجمه یی بسیار سنگین علیه جمهوری اسلامی در سیاست خارجی دولت احمدی نژاد به کار بسته شود و فرصتی را برای غربی ها و دشمنان این سرزمین فراهم کند تا میان پرونده هسته یی جمهوری اسلامی و امنیت اسراییل پیوندی ناگسستنی برقرار کنند. و بدین وسیله اهداف ایران را در این پرونده ملی، تحقیقاتی و قانونمدار به اهدافی ماجراجویانه و نظامی تعبیر کرده و تبلیغات شدیدی را علیه سیاست های جمهوری اسلامی در رسانه های بین المللی مطرح کند. گرچه در سال های پایانی دولت احمدی نژاد شاهد ظهور باراک اوباما در مدیریت کاخ سفید هستیم - مردی که با شعار تغییر توانست برای نخستین بار زمینه حضور یک رنگین پوست را در این بنای تاریخی فراهم کند - اما شعارهایی که احمدی نژاد داده بود راهی بی بازگشت را برای سیاست رقم می زد. گرچه به نظر می رسید احمدی نژاد به نوعی از سیاست قبلی و اولیه دست کشیده و حتی با ارسال تبریک برای حضور اوباما در کاخ سفید و با سفرهای هشت دوره یی که در نیویورک و حضور در مجمع عمومی سازمان ملل کرد اما طرف غربی حاضر نشد پاسخی درخور دهد. این تلاش ها نتیجه یی نگرفت و غرب بنای خود را بر افزایش یکجانبه تحریم ها گذاشته و صنعت نفت ایران را و همچنین ارز های ناشی از فروش نفت را وارد تحریم های یکجانبه و غیر عادلانه کرد و این روند تا پایان دوره هشت ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد تداوم یافته و تشدید شد. اما انتخابات سال 92 و عزم یکپارچه مردم ایران که با حضوری 75 درصدی در انتخابات شرکت کرده و با حمایت از دکتر حسن روحانی به عنوان چهره مقبول جریان اصلاح طلب و اعتدالگرا که مورد حمایت بخش خرد گرای اصولگرایان نیز بود انتخابات را در نخستین مرحله آن به نتیجه رساندند و این زمینه یی شد تا سیاستمداران مغرب زمین دچار حیرت شده و فضایی را برای بازنگری در سیاست خود در رابطه با ایران مورد توجه قرار دادند. اینک در آستانه برگزاری اجلاس سالانه مجمع عمومی ملل متحد به نظر می رسد با موضع گیری های رهبری معظم جمهوری اسلامی در روزهای اخیر، فضا برای اعتماد سازی مجدد ایران و کشورهای باختری فراهم شده است و فرصتی تاریخی و طلایی برای ایران و امریکا پیش آمده تا با یک بازنگری در این گذشته پر فراز و فرود و مبتنی بر احترام متقابل و منافع ملی حداکثری به تجدید نظر در روابط پر تنش گذشته بپردازند. رابطه یی که بنا بر تعبیر حسن روحانی می تواند بر اساس بازی برد برد میان دو کشور تعریف شده و اجازه دخالت را به کشور هایی که از این رابطه متضرر می شوند، ندهد. مسوولان سیاست خارجی نباید از این موضوع مهم غفلت کنند که برقراری ارتباط میان دو کشور همچون تمامی روابط میان کشورها دارای موافقت ها و مخالفت هایی در عرصه روابط بین المللی خواهد بود و در این میان مطمئنا کشور اسراییل در مقام اول و پس از آن کشور های عربی حوزه خلیج فارس و در راس آن عربستان و پس از آن کشور های بزرگی چون روسیه و چین هستند که از بهبود رابطه ایران و امریکا ضرر دیده و خواهان روابط تنش آلود میان این دو کشور هستند. ایران به عنوان بزرگ ترین قدرت منطقه خاورمیانه و امریکا به عنوان قدرت بزرگ بین المللی به شمار می آیند و بهتر است حسن روحانی بتواند در فرصتی که توسط مردم بزرگ ایران در اختیار وی قرار گرفته و اعتمادی که رهبری جمهوری اسلامی به وی کرده و تازمانی که اوباما قدرت را در اختیار دارد و در کاخ سفید حضور دارد این موقعیت تاریخی را در یابد و امکان بهبود شرایط برای دو طرف و تحقق بازی برد برد برای ما به وجود بیاورد و البته در این میان وظیفه نخبگان دو کشور و رسانه ها که در حوزه منافع ملی قلم می زنند این است که فضای گفت وگو و مسامحه را با حمایت از جریان اعتدالگرا و خردمند فراهم کرده و اجازه ندهند که جریان افراطی و تفریطی امکان گفت وگو را زیر سوال و پرسش ببرند.

آمریکا آماده گفت وگو با تهران بر اساس احترام متقابل است.

سخنگوی کاخ سفید بار دیگر تاکید کرد که دولت آمریکا آماده مذاکره مستقیم با ایران بر اساس احترام متقابل است.

به گزارش ایرنا جاش ارنست روز جمعه در جمع خبرنگاران اظهار داشت در صورتی که ایران نشان دهد که برنامه های هسته ای این کشور غیر نظامی می باشد، آمریکا آماده گفت وگو با تهران بر اساس احترام متقابل است.

وی خاطر نشان کرد ما در گذشته در موارد متعددی با ایرانیان رابطه داشته ایم و تمایل داریم که بر مبنای احترام متقابل با ایران مذاکره داشته باشیم.

سخنگوی کاخ سفید گفت : این گفتگوها فرصت خوبی است که طرف ایرانی نیز جدیت خود را در این زمینه نشان دهد.

باراک اوباما و حسن روحانی رییس جمهوری کشورمان هفته آینده برای شرکت در اجلاس سالیانه سازمان ملل در نیویورک خواهند بود.

کاخ سفید دیروز اعلام کرد اگرچه برنامه رسمی برای دیدار بین روسای جمهور دو کشور تدارک دیده نشده است، اما احتمال اینکه دیداری کوتاه بین دکتر روحانی و باراک اوباما صورت بگیرد، وجود دارد.