در صورت وقوع جنگ احتمالی و حمله غرب به سوریه، سوخوی 35 روسی و F-35 آمریکایی نقش بسزایی در تعیین برنده جنگ هوایی ایفا خواهند کرد.
به گزارش
خبرنگار دفاعی - امنیتی باشگاه خبرنگاران، نمایشگاه هوایی پاریس امسال 20 ژوئن 2013 در حالی برگزار شد که مانور جنگنده‌ای همه تماشاگران را به حیرت وا داشته بود. این جنگنده‌ای که باعث شده بود تا تماشاگران سر خود را مدام به چپ و راست و بالا چرخش دهند، "بوئینگ" "Boing"، ایرباس" "Airbus"و یا "بمب‌افکن آمریکایی" نبود بلکه پدیده‌ای بنام "سوخوی 35" "SU-35" روسی بود.
غرش سوخوی 35 (Sukhoi SU-35 ) با خلبانی "سرگئی بوگدان" که نشان شجاعت از رئیس‌جمهور اسبق روسیه "دیمتری مدودف" دریافت کرده و یکی از قهرمانان ارتش روسیه است در آسمان پاریس پیچید. نمایش بی‌نظیر نسل چهارم هواپیماهای سوخوی سرفصل روزنامه‌ها را به خود اختصاص داد.
رسانه‌های غربی نمایش‌های منحصر به فرد سوخوی 35 روسی را صحنه به یاد ماندنی نمایش هوایی 2013 پاریس معرفی کردند. ماشین جنگی روسی مانورهای آکروباتیکی را انجام داد که دیگر جنگنده‌های حاضر در صحنه از انجام آن عاجز بودند. این حرکات نشان داد جنگنده‌های روسی قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای دارند.
جنگنده روسی در رقابت با مشابه خارجی خود یعنی F22 آمریکایی طراحی و ساخته شد. در حالی که به نظر می‌رسد از پیشرفته‌ترین جنگنده آمریکا یعنی F-35 نیز برتر است. روسیه در این نمایش هوایی نشان داد در صنعت هوایی از آمریکا جلو زده است. ژنرال هال‌هورنبرگ Hal Hornburg"" فرمانده جنگ هوایی "نیروی هوایی ارتش آمریکا" در این خصوص با اعتراف به برتری جنگنده‌های روسی گفت "جنگنده‌های روسی در این مانور نشان دادند که از نمونه‌های آمریکایی بهتر عمل می‌کنند و این زنگ بیدارباشی برای آمریکا است".
او در ادامه گفت "فکر می‌کردیم تکنولوژی هوایی ما بسیار پیشرفته‌تر از دیگران است و ما پیشرو در این زمینه هستیم ولی اینطور نیست".
روزنامه "یو‌اس‌ای تودی" "USA Today"، به نقل از این خلبان آمریکایی نوشت "جنگنده‌های سوخوی 35I" از "جنگنده‌های "F-15C و "F22H" آمریکایی بهتر هستند. نیروی هوایی کشورهایی که از تکنولوژی‌های جنگنده‌های سوخو بهره می‌برند مزیت‌های خاصی دارند و در آینده تهدیدی بر برتری هوایی آمریکا به حساب می‌آیند".
موتور قدرتمند سوخوی 35
قدرت مانور سوخوی 35 مدیون موتور و طراحی جنگنده است. به گفته یوگنی مارچکوفYevgeny Marchukov" ," مدیر تولید شرکت NPO Saturn "موتور جنگنده نوع پیشرفته موتورهای AL-3IF است که بر روی سوخوی 27 نصب شده است، اما با تغییراتی که بر روی موتور انجام شده قدرت پیشران آن از 12.5 تن به 14.5 تن رسیده و همچنین طول عمر مفید موتور بیشتر شده ضمن اینکه مصرف سوخت هم پایین آمده است." همین قدرت بالای پیشران موتور باعث می‌شود خلبان هواپیما در جنگ هوایی برتری داشته باشد.
در کابین خلبان SU-35 یک صفحه بزرگ نمایش LCD وجود دارد که همانند تلویزیون‌های تصویر در تصویر اطلاعات لازم را نشان می‌دهد. همانند بازی‌های شبیه‌سازی شده رایانه‌ای، خلبان می‌تواند نمایش سه بعدی را برای شناسایی و شلیک به هدف انتخاب کند. برخی از اطلاعات نیز بصورت صوتی به هدفون خلبان منتقل و شنود می‌شود.
امکان اشتباه برای خلبان وجود ندارد
در این جنگنده بجای سیستم‌های کنترلی هیدرودینامیک از سیستم‌های الکترونیک استفاده شده است. به گفته طراحان هواپیما استفاده از سیستم‌های الکترونیکی امکان کنترل از راه دور و کنترل موازی را امکان‌پذیر می‌سازد. این بدین معنی است که نقش خلبان در هدایت جنگنده کمتر می‌شود. به عبارت دیگر کنترل از راه دور سرعت جنگنده، موقعیت و جهت آن را نسبت به اهداف دشمن تنظیم می‌کند و همچنین بهترین زمان برای استفاده از موشک‌ها و امکانات دفاعی جگنده برای انهدام جنگنده دشمن را تعیین می‌کند.
همچنین به گفته کارشناسان نظامی، پروازهای آزمایشی که بین F35 آمریکایی و نسل چهارم هواپیماهای سوخوی SU-35 در استرالیا برگزار شد معلوم شد که F35 آمریکایی به راحتی در مقابل سوخوی روسی آسیب‌پذیر است.
در نتیجه این آزمایشات هوایی، کانادا و ژاپن که از مشتریانF35 بودند دچار تردید شده‌اند. بر اساس یافته‌های مرکز تحقیقات نظامی راند (موسسه‌ای آمریکایی که تحقیقات استراتژیک نظامی انجام می‌دهد) "جنگنده F35آمریکایی در مقایسه قدرت چرخش و جهش، اوج گیری و سرعت نسبت به سوخوی 35 SU ضعیف‌تر عمل می‌کند."
این مرکز در تحلیل مشاهدات خود می‌افزاید "در جنگ هوایی، جنگنده F-35 مغلوب سوخوی روسی خواهد شد چرا که که در دریافت هشدارهای هوایی و واکنش متناسب کندتر عمل می‌کند و در سوخت‌گیری هوایی نیز از سرعت عمل پایین‌تری برخوردار است".
بدون شک روسیه تنها رقیب سر سخت آمریکا در ساخت جنگنده‌های هوایی است. "هواپیمایPAK-FA" نسل پنجم جنگنده‌های سوخوی است که توسط "شرکت هواپیمایی متحد" در روسیه طراحی و ساخته می‌شود. هواپیمایPAK-FA" T-50" روسی که پیشرفته‌تر از سوخوی SU-35 است در جنگ هوایی نسبت به سوخوی 35 کمتر قابل مشاهده است و بسیار بی‌رحم‌تر از سوخوی 35 عمل می‌کند. در جنگنده PAK-FA T-50 از سنسورهایی استفاده شد که باعث می‌شود توسط جنگنده دشمن به راحتی مشاهده نشود. همچنین این جنگنده به دلیل حمل زیاد موشک‌های هوا به هوا قدرت مانور و جنگندگی بالایی در جنگ هوایی دارد.
رادار گریزی SU 35
برای اینکه یک جنگنده بتواند قابلیت رادار گریزی بالایی داشته باشد باید در بدنه آن از فلزات و رنگ‌هایی استفاده شود که امواج راداری دیگر به آن نفوذ نکند و در ضمن امواجی که از خود هواپیما به بیرون درز می‌کند نیز باید توسط بدنه هواچیما جذب شود تا هواپیما و پدافند هوایی دشمن قادر به شناسایی آن نباشد. رادارا لکترونیکی استفاده شده در سوخوی SU-35 از نوع "NIIP Iribs-E" است که گفته می‌شود بهترین سیستم راداری شناخته شده در جهان است. این سیستم راداری می‌تواند 30 هدف هوایی را ردیابی کند و همزمان با هشت هدف درگیر شود. این جنگنده از سیستم مسافت یاب و نشانه‌گیری لیزری نیز استفاده می‌کند.
یکی از قابلیت‌های این جنگنده قدرت کشف و ردیابی جنگنده‌ای دشمن در جنگ هوایی است. این جنگنده قادر است هواپیمای F35 آمریکایی را در فاصله 90 کیلومتری شناسایی کند. زمانی که جنگنده در تیررس موشک‌های هوا به هوا قرار می‌گیرد به سرعت تغییر جهت می‌دهد و با همین تغییر جهت می‌تواند از جهات مختلف به جنگنده دشمن شلیک کرده و آن را ساقط کند.
جنگنده F-35 از رادار "APG-81 AESA" که مدول آن 1200 است که جنگ افزار دشمن را در فاصله 150 کیلومتری شناسایی می‌کند. ولی جنگنده سوخوی 35 روسی اهداف دشمن را مسافت 260-300 کیلومتری شناسیایی می‌کند که این مزیت بزرگی نسبت به F-35 آمریکایی است.
این جنگنده مجهز به یک سیستم فوق‌العاده پیشرفته "KNIRTI L175M Khibiny-M" برای انجام جنگ‌های الکترونیک می‌باشد. اختلال و ایجاد پارازیت در امواج مورد استفاده دشمن ، ایجاد اختلال و مشکل در هدف‌گیری Su-35BM توسط دشمن ، اختلال در سیستم‌های هشدار دهنده دشمن زمانی که "Su-35BM" آنها را هدف گرفته است و ... بخشی از و ظایف سیستم Khibiny-M است.
تحلیل‌گران جنگ هوایی در" ایر پاور استرالیا " همچنین گفته‌اند "F-35" آمریکایی توانایی مواجه با تهدیدات جدی را ندارند؛ و بهمین خاطر در صورت تحویل این هواپیما از طرف خریداران در واقع مدلی منسوخ و از رده خارج را تحویل گرفته‌اند که ارزش خریداری و نگهداری ندارد".
برتری سرعت سوخوی 35 به F-35 آمریکایی
هواپیمای سوخو 35 تا 18 کیلومتر از زمین اوج می‌گیرد و با سرعت 2390 کیلومتر در ساعت پرواز می‌کند. و برد پروازی آن 4500 کیلومتر است. در حالی که F-35 آمریکایی سرعتش 1728 کیلومتر در ساعت و برد پروازی آن 2200 کیلومتر است. وزن جنگنده SU-35 در حالت عادی 18 تن است وپس از بارگیری جنگ افزار می تواند با وزن 35 تن پرواز کند.
نقطه ضعف مهم در F-35 آمریکایی
یکی دیگر از برتری‌های سوخوی SU-35 به F35 آمریکایی،سوپر کروز بودن آن است، یعنی می‌تواند مسافت زیادی را با سرعت مافوق صوت بدون روشن کردن سیتم توربو جت حرکت کند و بدین ترتیب در مصرف سوخت هم صرفه‌جویی کند. بنابراین همین مسئله یکی از کاستی‌های جنگده آمریکایی F-35 بحساب می‌آید.
هواپیمای F-35 به راحتی قابل شناسایی است
یکی دیگر از ضعف‌های جنگنده F-35 آمریکایی قابلیت رادارگریزی آن است. رادارگریزی F-35 از قسمت جلو بسیار خوب است ولی این جنگنده از قسمت‌های کناری و قسمت عقبی به راحتی توسط جنگنده دشمن و یا سیستم‌های ضدهوایی موشکی قابل شناسایی است.
گریگری گریشا مدود Grigoriy "Grisha” Medved، خلبان بازنشسته نیروی هوایی روسیه می‌گوید " موتور جنگنده F-35 بیش از حد داغ می‌شود و دمای آنکه به 160 درجه سیلسیوس می رسد و در اثر همین قدر داغ شدن اگزوز آن در آسمان تاریک نوری از خود ساطع می‌کند که به راحتی قابل تشخیص است. در سوخوی SU-35 از تکنولوژی استفاده شده است که می‌تواند حرارت گرمایی را در شعاع 50 کیلومتر شناسایی کرده و به سمت آن شلیک کند."
او در ادامه می‌افزاید " قدرت رانش و تغییر جهت پرواز و سرعت چرخش سوخوی 35 فوق‌العاده است و در واقع هیچ جنگنده‌ای در موش و گربه‌بازی به پای سوخوی روسی نمی‌رسد و به همین خاطر در جنگ هوایی F-35 آمریکایی رقیب سوخوی روسی نخواهد بود."
خلبان بازنشسته روسی در مورد PAK-FA مدل پیشرفته‌تر از سوخوی 35 نیز می‌گوید " بهتر است تا زمانی که برادر بزرگتر ( سوخوی 35) در آسمان یکه تازی می‌کند، PAK-FA در خانه بماند".
جنگ‌افزارهای که سوخوی SU-35 با خود حمل می‌کند
در قسمت بیرونی هواپیما دوازده قسمت برای حمل جنگ افزار تعبیه شده است. هر بال هواپیما می‌تواند چهار جنگ افزار موشکی در خود جای دهد دو نقطه هم در قسمت زیرین بدنه جنگنده و یک جایگاه هم در زیر هر موتور قرار دارد.
جنگنده سوخوی SU-35 دارای هشت موشک R-27ER1 ، چهار موشک R-27EP1 و دوازده موشک RVV-AE برد متوسط است. موشک‌های قابل حمل که بر روی جنگنده نصب شده است،می‌توانند پنج هدف سطح به سطح را هدف‌گیری کند.جنگ افزارهای هوا به سطح نصب شده بر روی این جنگنده شامل شش "موشک تاکتیکی Kh-29TE" ،پنج موشک پیشرفته دور برد ضد ناو"Kh-59MK" ، پنج موشک ضد رادار Kh-58USh ،سه موشک دوربرد از نسل" 3M-14AE " و یک موشک ضد ناو "یاخونت" می‌باشد. برد این موشک‌ها بین 110 تا 320 کیلومتر است.
این در حالی است که F-35 آمریکایی فقط توانایی حمل ده موشک در قسمت بیرونی هواپیما دارد.
بمب های هدایت شونده 35-SU شامل هشت بمب KAB-500Kr ، هشت بمب هدایت شونده ماهوراه‌ای KAB-500 S-E و هشت بمب هدایت شونده لیزری "LGB-250" و همچنین سه "بمب لیزریKAB-1500KR " است. بطور کلی این هواپیما در حالت عادی هشت تن جنگ‌افزار بارگیری می‌کند.
سوخوی SU-35 روسی از نظر سرعت، برد پروازی و سیستم راداری قدرت رانش و تغییر جهت بر F-35 آمریکایی برتری دارد . همین قابلیت‌ها باعث می‌شود که در جنگ هوایی به حریف خود یعنی F-35 آمریکایی غلبه کند.
بنظر می‌رسد برتری تکنولوژی هوایی از آمریکا به روسیه نقل مکان کرده و کشورهایی که از تکنولوژی دفاعی روسی بهرمند می‌گردند دست برتر را در عرصه نظامی و قدرت باز داراندگی دارند.
با پیشرفت تکنولوژی روسی در عرصه نظامی و انتقال آن به دیگر کشورها می‌توان گفت که تکنولوژی نظامی از انحصار آمریکا خارج شده و به تبع آن نوعی توازن قوا در جهان به وجود آمده است و دیگر دوران یکه تازی و سلطه‌طلبی آمریکا به پایان راه خود رسیده است.
