به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، «امین اسکندر» موسس جنبش کفایه و حزب الکرامه و نماینده پارلمان مصر تاکید کرد عربستان سعودی حامی تروریسم است که جایگاه غیر واقعی از خود ترسیم کرده است(آنچه از خود ارائه میکند، در آن حد نیست)
وی اظهار داشت : درباره تحولات اخیر باید گفت که اولا عربستان سعودی، ائتلاف موسوم به مقاومت بر ضد تروریسم را در زمانی تشکیل داده که دوست و دشمن میدانند که عربستان خود سازنده تروریسم است. ثانیا، عربستان سعودی وزن و جایگاه غیر واقعی از خود ترسیم میکند در حالی که در حدی نیست که شایستگی قرار گرفتن در صدر نقشآفرینی را برای اینکه همانند ایران یا شبیه آن باشد، دارا باشد. به طور خلاصه باید گفت که دو قطب منطقه باید شامل مصر و ایران باشد نه عربستان سعودی و ایران
وی درباره ارزیابی خود از روابط متشنج فعلی میان مصر و رژیم سعودی گفت : موضع دولت مصر در قبال سعودی پس از حوادث 30 ژوئن، دنبالهروی از سیاستهای سعودی و مجری طرحها و برنامههای سیاسی به بهانه شرایط اقتصادی و نیاز مصر به پول بود،اقدام عبدالفتاح السیسی در بوسیدن سر ملک عبدالله و موافقت مصر با وارد شدن به ائتلافی که سعودیها با عنوان مبارزه با تروریسم تشکیل دادند، توهینی به کرامت مصر بود، این در حالی است که دوست و دشمن همه میدانند که این حکومت سعودی است که تروریسم را به وجود آورده است. مشارکت مصر در کشتار مردم یمن با جنگندههای مصری تحت پرچم سعودی رسوایی بزرگ بود.
درباره موضع مصر در قبال سوریه و رای نماینده مصر در شورای امنیت به پیش نویس قطعنامههای روسیه و فرانسه باید بگویم که طرح فرانسه و طرح روسیه در حقیقت از نظر ماهیت و هدف با هم تناقض داشتند و هر یک از آنها کاملا متفاوت از دیگری است، رای مصر به هر دو طرح سبب شد تا نماینده روسیه به صراحت اعلام کند در تاریخ شورای امنیت صحنهای به شگفتی این صحنه ندیده است، عربستان سعودی از مصر به خاطر رای دادن به طرح روسیه خشمگین شد و نماینده سعودی، موضع مصر را دردناک خواند و متعاقب این خشم، شاهد هجمه سعودیها به مصر بودیم، آنها پولهایی را که به نظام السیسی بودند به رخ ملت مصر کشیدند، به محض اینکه اختلافات میان دو کشور علنی شد، دستورهایی به رسانه های مصری برای حمله متقابل به سعودی صادر شد که طی روزهای اخیر در رسانهها و روزنامههای مصری شاهد بودیم.
نماینده پارلمان مصر درباره نقش منطقهای مصر ابراز عقیده کرد : متاسفانه ما در برابر یک بحران واقعی قرار داریم که دلیلش این است که مقامات مصری حجم و نقش مصر را درک نمیکنند، سیاستمداران مصری نقش کشور را کوچک شمردند و رضایت دادند تا زیر سلطه سیاسی سعودی حرکت کنند و نقش دنبالهرو و تبعیتکننده را داشته باشند، این امر به نقش مصر ضربه زد و جایگاه و نفوذ آن را تضعیف کرد، زیرا سعودی در حال رویارویی با ایران است و تلاش میکند هم وزن ایران در معادله منطقهای باشد. سعودی یک نقش و حجم غیر واقعی به خود داده در حالی که امکانات و توان آن در حدی نیست که شایستگی قرار گرفتن در صدر نقشآفرینان منطقه را پیدا کند، برای اینکه هم وزن ایران یا حتی شبیه به آن باشد. دو قطبی در منطقه فقط باید میان ایران از یک سو و مصر از سوی دیگر باشد نه سعودی و ایران، متاسفانه مسئولان مصری این مسئله را حتی اگر حسن نیت داشته باشند، درک نمیکنند، یا اینکه این نقش را درک میکنند، اما به دادن امتیاز و عقبنشینی(در برابر سعودی) تن دادهاند، مهمترین نشانههای این عقبنشینی و امتیازدهی، فروش جزایر تیران و صنافیر به سعودی است.
اسکندر درباره اقدام رژیم سعودی در فراخواندن سفیر خود از قاهره و اینکه آیا تنش به وجود آمده ممکن است به قطع روابط دیپلماتیک سعودی و مصر منجر شود، به تسنیم گفت : بر همه آشکار است که حکومت سعودی به متشنج کردن روابط با مصر به عنوان یک واکنش خودکار به موضع مصر در شورای امنیت(رای مثبت به قطعنامه روسی) علاقهمند است، فراخوانده شدن سفیر سعودی از قاهره بیانگر واقعی این تمایل سعودی است، قطع روابط دو کشور را بعید نمیدانم،من شخصا بر این باورم که قطع روابط مصر با عربستان به نفع امت عرب است.
خبرنگار تسنیم در مصر از موسس جنبش کفایه پرسید آیا احتمال شکلگیری محور مصری، روسی و ایرانی برای تعامل با مسائل منطقه و بحرانهای آن با توجه به دور شدن مصر و سعودی از یکدیگر وجود دارد در صورت شکلگیری چنین قطبی چه تاثیری بر منطقه خواهد داشت؟ اسکندر در پاسخ گفت : سوریه دروازه شرقی مصر و دروازه و گذرگاه امنیت مصر است، رای مثبت مصر به پیشنویس قطعنامه روسیه، اقدامی در راستای امنیت ملی کشور بود، اگر مصر فقط به پیش نویس قطعنامه روسیه رای میداد، میگفتیم که امکان شکلگیری این صفبندی وجود دارد،اما مصر به پیش نویس قطعنامه فرانسه هم رای مثبت داد که این باور به وجود آمد که این رای به خاطر همراهی با سعودی بود، پیش از آن به طرح روسیه رای داد تا این باور که با روسیه است،شکل گیرد،این سردرگمی آشکار است، ارزیابی من این است که راس قدرت در مصر دیدگاه استراتژیک برای اداره این مناقشه ندارد و در پیش گرفتن سیاست بازی با همه طرفها نمیتواند هیچ نتیجه راهبردی در سطح منطقهای یا بین المللی به همراه داشته باشد.