بخشی از گفتگوی این چهره روحانی اصولگرا را در ادامه بخوانید؛
چرا برخی در دولت قبل از مقدسات برای پیشرفت تفکر خود استفاده ابزاری میکردند؟
اینها به نوعی فریب مردم بود. دین و عقاید مذهبی در توده مردم ما بسیار نافذ و موثر است. برخی میخواستند در پوشش دیدن قداستی به خود و حامیانشان بدهند. این رفتارها نوعی عوام فریبی بود که در زمان خودش وجود داشت و برخی هم از آن سوءاستفاده میکردند. مردم دیگر آگاه شدهاند. البته رئیس دولت سابق در بین اقلیتی، طرفدارانی هم دارد اما بین طبقه متوسط به بالای جامعه جایگاه چندانی ندارد. ما میتوانیم نمود بیرونی آگاهی مردم را در انتخابات ۷ اسفندسال ۹۴ مشاهده کنیم. مردم تهران در انتخابات اخیر نشان دادند طرفدار چه تفکری هستند. آیت ا... هاشمیرفسنجانی در انتخابات خبرگان رهبری نفر اول شد و آقای دکتر عارف هم نفر اول تهران شد. این افراد تفکر مقابل احمدینژاد هستند. مردم هم به این طیف رای دادند تا نشان دهند که تفکر دولت سابق بین اکثریت مردم جایگاهی ندارد.
چرا برخی از روحانیون طرفدار سرسخت احمدینژاد بودند؟
آنها فکر میکردند که احمدینژاد میتواند از ارزشهای دینی دفاع کاملی کند. به همین دلیل دل خوش کرده بودند به دعایی که او در ابتدای سخنرانیهایش میخواند. این حامیان احمدینژاد ظاهر را میدیدند و نمیدانستند در باطن این فرد چه میگذرد. آنها فریب الفاظ و ظاهر را می خوردند.
اگر احمدینژاد یا فرد مدنظر او در سال ۹۶ کاندیدا شود، این طیف باز هم از او حمایت میکنند؟
بعید نیست که حمایت کنند. باید به این نکته توجه داشت که اگر آقای احمدینژاد بخواهد بیاید، کشور دوباره به همان منازعات گذشته و اختلافات بین مسئولان برمیگردد. این یک هشدار است که باید آن را جدی بگیریم و نباید بگذاریم طیف ماجراجو دوباره قدرت را به دست بگیرد.
با توجه به فضای سیاسی کشور آیا میتوان به اجماع اصولگرایان در انتخابات ۹۶ امیدوار بود؟
با وضعیتی که امروز درگیر آن هستند، خیر. متاسفانه یک روحیه انحصارطلبی در درون دلواپسان وجود دارد که باعث میشود طیف خود را بر حق دانسته و نگاه دیگری را تحمل نکنند. باید یک روحیه کثرت گرایی در بین طیفها وجود داشته باشد تا بتوانند در سلامت کامل رقابت کنند. با درک سایر قرائتها و لحاظ کردن مسامحه میتوان به وحدت رسید. اما اگر این روحیه ایجاد نشود و جلوی رشد این تحملها و پذیرشها را بگیرند، رسیدن به وحدت در میان اصولگرایان سفت و سخت، مشکل است.
عصبانیت حاصل از تعامل روحانی و لاریجانی چگونه در انتخابات ۹۶ خودش را نشان خواهد داد؟
وجه مشترک آقایان روحانی و لاریجانی این است که هر دو از یک عقلانیت و روحیه اعتدالی خوبی برخوردار هستند. در مقابل اینها افرادی قرار دارند که از لحاظ اعتقادی خیلی خشک بوده، دین را فقط با قرائت خودشان میپذیرند و نگاه جدی به جهان، دانش و علوم امروز ندارند. دینداری و حکومت دینی و جمهوری اسلامی را امروز باید با توجه به حقایق موجود و عصر تکنولوژی تفسیر کرد و سبک زندگی ما هم نمیتواند جدا از جهان امروز باشد. به هر حال امروز آقایان لاریجانی و روحانی با فهم مشترکی که از دیدگاه یکدیگر دارند، کشور را به خوبی مدیریت میکنند که این شیوه اداره بر اساس ارزشهای دینی، اسلامی و آنچه است که تمدن امروز بشر اقتضا میکند و آنهایی که قائل به این تفکر نیستند، عصبانی هستند.